Συνέντευξη με την συγγραφέα κυρία Βασιλική Κοτλίτσα

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

    Σήμερα έχω την χαρά να φιλοξενώ στην στήλη των συνεντεύξεων την συγγραφέα κυρία Βασιλική Κοτλίτσα. Το βιβλίο της ''Η ΚΑΤΑΡΑ ΤΟΥ ΦΕΓΓΑΡΙΟΥ'' κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ελκυστής καί μπορείτε να το προμηθευτείτε είτε από κάποιο βιβλιοπωλείο,είτε από το επίσημο site του εκδοτικού.

                                            Για να δούμε τι έχει να μοιραστεί μαζί μας

ΕΡΩΤΗΣΗ 1: Τί ήταν αυτό που σας ''τράβηξε'' στην συγγραφή;

Β.Κ. Αυτό που με οδήγησε στο να πιάσω ένα χαρτί και ένα στυλό και να αρχίσω να γράφω ήταν η πηγαία μου ανάγκη, να απαγκιστρωθώ από την ανυπόφορη ρουτίνα της καθημερινότητάς μου. Έτσι σιγά, σιγά διαπίστωσα πως το συναίσθημα μου γινόταν λέξεις, λέξεις που γινόταν ολόκληρες ιστορίες που κάτι ήθελαν να πουν.

ΕΡΩΤΗΣΗ 2: Πώς προέκυψε η ιστορία του βιβλίου σας ''Η ΚΑΤΑΡΑ ΤΟΥ ΦΕΓΓΑΡΙΟΥ'';

Β.Κ. Όπως ανέφερα και πιο πάνω το είδα σαν προσωπική ανάγκη το να γράψω και σα μια διέξοδο στο να ηρεμεί το μυαλό και ο νους. Όταν αυτά τα δύο ήρθαν σε πλήρη αρμονία, άρχισε και η « κατάρα του φεγγαριού» να παίρνει σάρκα και οστά.

ΕΡΩΤΗΣΗ 3: Η ιστορία του βιβλίου σας είναι καθ'όλα αποκύημα της φαντασίας σας ή βασίζεται εν μέρει σε αληθινά πρόσωπα καί γεγονότα;

Β.Κ. Η ιστορία του φεγγαριού ξεδιπλώνεται μέσα από ιστορίες φαντασίας αλλά και αληθινές, μέσα από πραγματικούς και φανταστικούς ήρωες που έδωσαν και αυτοί με τη σειρά τους μια μικρή ώθηση για τη συνέχιση μιας ιστορίας που δεν είχε γραφτεί ακόμα, κάνοντας τον επίλογο να μοιάζει, σαν μια αυλαία που έπεσε σε ένα θέατρο γεμάτο θεατές.

ΕΡΩΤΗΣΗ 4: Θα γράφατε ποτέ βιβλίο φαντασίας ή θρίλερ;

Β.Κ. Νομίζω ότι το ύφος φαντασίας με την έννοια του πως βλέπουμε τις ταινίες φαντασίας στο σινεμά, απέχει πολύ από το δικό μου στυλ γραφής. Είναι για μένα ένα ξένο σώμα το οποίο νομίζω δε θα μου ταίριαζε κι όλας. Όσον αφορά όμως το θρίλερ θα μπορούσα να κάνω μια σύμπτυξη αυτού με μια ιστορία αγάπης που το αποτέλεσμα θα μας ξάφνιαζε όλους ευχάριστα. Γιατί όχι ,λοιπόν; Ίσως στο μέλλον, να δούμε κάτι παρόμοιο.

ΕΡΩΤΗΣΗ 5: Τί αναζητούν τελικά οι γυναίκες απ΄τις σχέσεις καί απ΄τον έρωτα;

Β.Κ. Σίγουρα δε μπορώ να απαντήσω εξ’ ολοκλήρου σε μια τέτοια ερώτηση. Το μόνο που μπορώ να πω με βεβαιότητα καλύπτοντας και πάλι ένα αρκετά μεγάλο ποσοστό και όχι όλο, είναι πως οι γυναίκες αναζητούν στους άντρες την ασφάλεια, τη σιγουριά και τη τρυφερότητα που μπορούν να αποκτήσουν, όταν βρίσκονται μαζί τους. Αυτά είναι μερικά από τα κυριότερα στοιχεία που μπορώ να αναφέρω, με βάση πάντα τη προσωπική μου άποψη και την εμπειρία που μπορώ να έχω, γνωρίζοντας και συζητώντας με πολλές γυναίκες διάφορων ηλικιών.

ΕΡΩΤΗΣΗ 6: Είχατε από την αρχή στο νού σας το τέλος του βιβλίου ή αφήσατε την ιστορία να σας οδηγήσει μόνη της εκεί;

Β.Κ. Όσο και αν ακουστεί περίεργο. Ναι ! Από την αρχή ήξερα και ήθελα το τέλος να είναι αυτό ακριβώς που έχω δώσει. Αυτό ήταν το πλάνο μου! Ξεκινάω πάντα κάθε ιστορία, έχοντας στο μυαλό μου την αρχή και το τέλος της.

ΕΡΩΤΗΣΗ 7: Ποιό το μήνυμα που θέλατε να περάσετε στους αναγνώστες που θα διαβάσουν το βιβλίο σας;

Β.Κ. Το μήνυμα που θα ήθελα να περάσω στους αναγνώστες μου είναι πως ποτέ δε πρέπει να ξεχνάνε, ότι το τελευταίο λόγο στη ζωή του καθενός μας το έχει η μοίρα. Εμείς απλά μπορούμε να της αλλάξουμε για λίγο πορεία μέχρι να ορίσει το φινάλε.

ΕΡΩΤΗΣΗ 8: Γιατί οι ανεκπλήρωτοι έρωτες μας στιγματίζουν τόσο πολύ;

Β.Κ. Γιατί το είπες και εσύ. Επειδή είναι ανεκπλήρωτοι. Για αυτό ακριβώς το λόγο. Ό,τι δεν έχει ολοκληρωθεί, γίνεται αρπακτικό και σου τρώει τα σωθικά. Σε ακολουθεί, σε στιγματίζει και σε γυρνάει συνεχώς στο παρελθόν με την ευχή να αρχίσουν όλα πάλι ξανά από εκεί που είχαν μείνει.

ΕΡΩΤΗΣΗ 9: Αγαπημένο βιβλίο καί συγγραφέας;

Β.Κ. Πολλά αγαπημένα βιβλία όπως και συγγραφείς. Ένα όμως που μου έρχεται αυτή τη στιγμή στο μυαλό, επειδή είναι και πιο πρόσφατο, είναι «η καρδιά του βράχου» της κ. Μαρίας Τζιρίτα. Ένα συγκλονιστικό μυθιστόρημα γεμάτο μηνύματα που χρειαζόμαστε όλοι να πάρουμε, μια εξαιρετική συγγραφέας, με έναν απλό λόγο και μια συνεχόμενη ροή που σε κρατάει με κομμένη την ανάσα μέχρι τη τελευταία σελίδα.

ΕΡΩΤΗΣΗ 10: Αγαπημένο μέρος καί ώρα για συγγραφή;

Β.Κ. Αγαπημένο μέρος, όπου υπάρχει ένα τραπέζι και μια καρέκλα να μπορώ να ακουμπήσω. Ακόμα και έξω στην εξοχή, σε ένα πάρκο ή σε μια παιδική χαρά, σε ένα βουνό ή κοντά σε μια θάλασσα να μπορώ να εμπνέομαι από τα κύματά της και από την αύρα της. Τώρα όσον αφορά την ώρα και πάλι θα έλεγα κάτι παρόμοιο. Οποιαδήποτε ώρα της ημέρας. Αν πιάσω το χαρτί και το στυλό στο χέρι μου, τότε αυτό θα γράφει από μόνο του!

                                               Σας ευχαριστώ θερμά. Καλή συνέχεια!
                                Με εκτίμηση,Κυριακή Γανίτη από το blog Dominica Amat

                                             Διαβάστε εδώ την κριτική μου για το βιβλίο:

                             https://dominicamat.blogspot.com/2019/10/blog-post_41.html