Μπλε – Κύκλοι από Θρύψαλα

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

   Διαβάζω κι αγαπώ όλα τα βιβλία,όπως έχετε ήδη καταλάβει. Τα βιβλία που ανήκουν στην αισθηματική λογοτεχνία μου αρέσουν περισσότερο,όταν μου δίνουν κάτι διαφορετικό από ό,τι έχω διαβάσει έως τώρα καί ταυτόχρονα κάτι αληθοφανές,το οποίο θα μπορούσα να ''προσεγγίσω'' πιο εύκολα. Για ένα τέτοιο βιβλίο πρόκειται να σας μιλήσω σήμερα. Είναι το πρώτο μέρος της τριλογίας ''Μπλε'' από την συγγραφέα κυρία Στάλω Φωτιάδου,έχει τον τίτλο '' Μπλε – Κύκλοι από Θρύψαλα'' καί κυκλοφορεί από τις Πρότυπες εκδόσεις Πηγή.(Μείνετε συντονισμένοι γιατί έπεται η κριτική μου καί για το δεύτερο βιβλίο της σειράς).
    Το βιβλίο έχει έναν πολύ δυνατό τίτλο καί εξώφυλλο. Άν είστε παρατηρητικοί καί αφήσετε την φαντασία σας ελεύθερη,θα μπορέσετε να αντιληφθείτε κάποια βασικά στοιχεία της ιστορίας του. Θα μου πείτε ποια η χρήση της λέξης μπλε. Το μπλε χρώμα θα σημαδέψει κατά μεγάλο ποσοστό την ψυχή καί την ζωή κάποιων από τους πρωταγωνιστές. Σαν μια φουρτουνισμένη θάλασσα που τα μπλε νερά της θα τους παρασύρουν σε μία άβυσσο....
  Επίσης,πόσες φορές δεν έχουμε σκεφτεί ότι η ζωή μας κάνει κύκλους με πρωταγωνιστές εμάς τους ίδιους; Πόσοι κύκλοι δεν ανοίγουν καί κλείνουν καθημερινά; Πόσοι κύκλοι αίματος; Πόσοι κύκλοι βασισμένοι σε λάθος αποφάσεις που καταστρέφουν ζωές; Στο εξώφυλλο υπάρχει ένας ολοστρόγγυλος κόκκινος κύκλος-πολύ σημαντικός για την εξέλιξη της πλοκής-καθώς καί άλλοι δύο σε χρώματα λευκό-μπλε που ενώνονται σχηματίζοντας το σήμα του απείρου... Τί θέλει να πεί με αυτό η συγγραφέας; Προφανώς,πως κάποιοι κύκλοι κι αν κλείσουν,οι συνέπειες τους θα διαιωνίζονται επ'άπειρον καί θα επηρεάζουν αυτούς που ''περιέχονται'' μέσα τους. Οι γάμοι που γίνονται για χάρην συμφέροντος πόσο ''στοιχειώνουν'' τις ζωές των πρωταγωνιστών τους; Μπορεί κάποιος να ξεφύγει από την μοίρα του καί να σπάσει τον κύκλο; Τί θα συμβεί τελικά;
     Εδώ έχουμε ένα άρτιο,μεστό καί πολύ καλογραμμένο αισθηματικό βιβλίο,που με άγγιξε βαθιά καί θα μείνει καιρό στην μνήμη μου. Μου άρεσε η απλή,καθαρή του γλώσσα,η περιγραφή των εικόνων με μία απλότητα καί λυρικότητα ταυτόχρονα που μας γεννούν πολλά συναισθήματα καί τέλος οι ζωντανοί διάλογοι.
     Τα κεφάλαιά του,επιπλέον,είναι μικρά αλλά σφιχτοδεμένα καί ο κάθε τίτλος τους-ας μου επιτραπεί αυτό το σποϊλερ- είναι παρμένος μέσα από τις σελίδες του εκάστοτε κεφαλαίου. Είναι από τις λίγες φορές που ένιωσα διαβάζοντας κεφάλαιο-κεφάλαιο ενός βιβλίου,να βλέπω μπροστά μου σκηνή από κάποια ταινία.
    Η σκιαγράφηση των χαρακτήρων καί η τοποθέτησή τους από την συγγραφέα μέσα στο κείμενο ήταν πολύ πετυχημένη. Ακριβώς όπως μία πατριαρχική οικογένεια στην Ελλάδα των παλαιότερων χρόνων έως καί σήμερα. Κάθε ήρωας ήταν μοναδικός καί ερχόταν μπροστά μας με τον δικό του τρόπο.
     Κατά την διάρκεια της ανάγνωσης του βιβλίου,δεν θα το αρνηθώ πως ένιωσα πολλά συναισθήματα. Συναισθήματα όπως είναι ο πόνος της απώλειας,ο έρωτας,η ουσιαστική αγάπη,ο θυμός καί η συμπόνοια. Δεν ήταν λίγες οι φορές που ένιωσα κι αντιφατικά συναισθήματα για κάποιους ήρωες αλλά κατά βάθος προσπάθησα ως ένα βαθμό να δικαιολογήσω τις πράξεις τους. Με κάποιους τα κατάφερα ενώ με κάποιους άλλους όχι.
    Σε όποιο βιβλίο κι αν διαβάζω,πάντα είμαι πολύ ''απαιτητική'' όσον αφορά το τέλος του. Κι εδώ έχουμε ένα τέλος ανατρεπτικό κι αναπάντεχο,που μας κάνει να αναρωτιόμαστε τι θα διαβάσουμε στις σελίδες του επόμενου βιβλίου. Ευφυέστατη η κίνηση της συγγραφέως να επιλέξει να το ''κλείσει'' με αυτόν τον τρόπο αφού κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον καί την αγωνία μας.
     Εμένα,όπως καταλάβατε,μου άρεσε πάρα πολύ καί σας προτρέπω να το διαβάσετε,είτε αγαπάτε τα βιβλία αυτού του είδους,είτε όχι. Κυκλοφορεί ήδη καί το δεύτερο βιβλίο της σειράς με τίτλο ''Μπλέ II – Αλήθεια από Ψέματα'',οπότε είναι καλό να προμηθευτείτε καί τα δύο μαζί.
                                                         Καλά σας αναγνώσματα!

                                                                 ΠΕΡΙΛΗΨΗ

«…Θα την παντρευτώ πατέρα; Αυτό μου λες; Αυτό θέλεις να κάνω;». Αυτό του ζήτησε και αυτό έκανε. Η δειλία του εικοσάχρονου Παύλου να αντιδράσει στις εντολές του αυταρχικού και σκληρού πατέρα, εκείνο το απόγευμα του 1972, αλλάζει την τροχιά του κύκλου της ζωής του. Ένας γάμος σημαδεύεται με θάνατο κι ένα παιδί μεγαλώνει με ψέματα κι απουσίες. Λάβα στη ψυχή του Παύλου η αλήθεια κι όσο περνούν τα χρόνια, η τροχιά του κύκλου του τον φέρνει όλο και πιο κοντά στη μέρα της κρίσεως.

Όσο για τον μικρό του αδερφό, τον Φίλιππο, επιλέγει τη φυγή από την πατριαρχική κυριαρχία. «…Αν έκανα παιδί με τη σωστή γυναίκα, θα άξιζε περισσότερο να ζήσει; Έτσι πάει; Του κύκλου μας… Αυτοί οι κύκλοι μας έπνιξαν, θηλιά στον λαιμό έγιναν!». Μα η ευτυχία χαλιέται στα δύσκολα κι ο πόνος μετατρέπει το πάθος του έρωτα σε κάτι πιο δυνατό κι επικίνδυνο, σε πάθος του μίσους. Ο Φίλιππος θυσιάζει στον βωμό του εγωισμού το μπλε που τον πρόδωσε, κόβοντας αυτό που φοβάται να λύσει. Γίνεται ατσάλι κοφτερό, θυσιάζοντας ακόμη και το ίδιο του το παιδί, προκειμένου να προστατέψει τον εγωισμό του.


Κι άνοιξαν οι κύκλοι κι έγιναν τα λάθη και τα σωστά αλυσίδες, συνδέοντας ζωές κι επιλογές, αλήθειες και ψέματα, αδιέξοδα και διεξόδους. Πόσο σωστά τους αγάπησε τελικά ο σκληρός πατέρας τους και πόσο σωστά αγάπησαν οι ίδιοι τα παιδιά τους; Επανάληψη ή μοίρα; Και ποια η διαφορά μεταξύ έρωτα κι αγάπης; Αν η αγάπη κινεί βουνά, το πάθος του έρωτα τι κάνει; Είναι η κόκκινη κλωστή που συνδέει τις ψυχές άλλη στην αγάπη κι άλλη στο μίσος; Κι αν στο μίσος δεν κοπεί, τι γίνεται; Από κλωστή αλυσίδα; Τι ορίζει τις ζωές, οι επιλογές ή τα γραμμένα; Και τι γίνονται οι κύκλοι όταν συγκρουστούν με τα ανθρώπινα λάθη και πάθη; Θρύψαλα;

                                          ΤΑ ΔΥΟ ΠΡΩΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΗΣ ΤΡΙΛΟΓΙΑΣ

                                        Διαβάστε εδώ την άποψή μου για το δεύτερο βιβλίο:

                                         https://dominicamat.blogspot.com/2019/12/ii.html

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΣΤΑΛΩ ΦΩΤΙΑΔΟΥ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΠΡΟΤΥΠΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΗΓΗ